Facebook to ciekawy świat, jakże inny, jakże zmieniający postrzeganie. Widzimy tylko to co lubimy lub treści sponsorowane sprofilowane na to co lubimy, więc wychodzi na to samo. Z jednej strony to przyjemne gdy widzimy tylko to co lubimy i rzeczy które lubią nasi znajomi, ale z drugiej trochę to rzeczywistość fałszuje. Od kilku dni gdzie nie spojrzymy, widzimy sugestie doboru win do wielkanocnego menu (przyznajemy, że też daliśmy się w to wciągnąć). Dlatego tym razem postanowiliśmy też napisać o tym, co podać do wielkanocnych resztek.

Co roku po świętach zostaje nam mnóstwo składników. Możemy się nawet założyć że jajka na twardo, biała kiełbasa i szynka to standard w 99% polskich domów. Postanowiliśmy więc wyprzedzić sytuację o kilka dni i proponujemy dwudaniowe menu świąteczno-resztkowe. Z wywaru pozostałego z gotowania szynki, buraków i zakwasu buraczanego powstał aromatyczny barszcz, który podaliśmy z jajkiem na twardo i chipsem z boczku. Z białej kiełbasy, zrumienionej cebuli i majeranku zrobiliśmy farsz do krokietów naleśnikowych i podaliśmy je z klasycznym sosem tatarskim. Tak powstał niezwykle smaczny resztkowy duet.

Barszcz czerwony był kwasowy (na zakwasie), lekko pieprzny i jak to zwykle bywa - esencjonalny. Proponujemy do niego czerwone wino o niewysokim poziomie alkoholu (12,5%), zarysowanej kwasowości i bez tanin i bez wpływu beczki. Wybraliśmy niemieckiego Dornfeldera. Wino w aromacie prezentuje się owocowo. Dominuje kwaśna, ale dojrzała wiśnia, choć można doszukać się również jagód, śliwek oraz ćwikły. Z czasem pojawiają się niuanse mięsne, krwiste. Usta są soczyste, kwasowe, praktycznie bez taniny. Lekka struktura pomaga przy połączeniu. Do ideału zabrakło odrobinę większej wytrawności (śladowy cukier resztkowy tworzył dysonans) i trochę większej kwasowości. Wybraliśmy wino dość ułożone i bezpieczne, a do takiego esencjonalnego barszczu potrzeba wina z poważnym kwasowym pazurem.

Krokiety z białą kiełbasą i cebulą były delikatnie słone i odrobinę tłuste, a sos tatarski słodko-kwaśny. Myśleliśmy nad doborem wina białego, ale ostatecznie zdecydowaliśmy się na delikatnie wytrawny polski cydr. W aromacie dominowało oczywiście jabłko, świeże i stłuczone, pojawiła się także nuta ogryzka. Usta wytrawne, delikatnie słodkawe, z kremową perlistością i kwasowością delikatnie szczypiącą język. Cydr dodał soczystości całej kompozycji, a to w jaki sposób zjednał się s sosem tatarskim to czysta poezja.

O naszych propozycjach wielkanocnych poczytacie TUTAJ

Życzymy Państwu spokojnych i zdrowych Świąt Wielkanocnych, mokrego jajka i wesołego Dyngusa. A także by nie wszystko na stole zostało zjedzone, aby móc zastosować powyższe połączenia w praktyce!

Iga & Maciej